چارلی چاپلین در پایان یکی از فیلم‌هایش، سخنرانی زیبایی به انگلیسی ایراد کرد که هم در محتوا و هم در شکل ادبیات انگلیسی، قابل اعتناست.
چاپلین فیلم دیکتاتور بزرگ را در زمان هیتلر ساخت. و گرچه همه اعتقاد دارند او به قصد هجو هیتلر این فیلم را ساخت، اما در واقع او به هدف رساندن پیام به هیتلر آن را ساخت. او امید داشت که هیتلر این فیلم را ببیند و همان کاری را بکند که او در این سکانس پایانی، انجام می‌دهد. او امید داشت هیتلر بیدار شود، و همه قدرتش را در این راه، و نه آن راه به کار ببرد.
اتفاقا هیتلر هم این فیلم را دید. چند بار هم دید. اما بیدار نشد. و همان ماند که بود. و چند سال بعد بود که، نماند.
هنوز زمان هست. برای تغییر کردن، برای آدم شدن. برای جلب بخشش الهی.
خدا، فرصت‌ها را می‌دهد.
و می‌بیند.
که انسان استفاده می‌کند یا نه.
فیلم را ببینید:
با زیرنویس انگلیسی: